Facylitacja społeczna pierwotnie oznaczała osiąganie przez człowieka znacznie lepszych rezultatów w działaniach prostych lub wyuczonych, gdy obecne są inne osoby.
Zaobserwowano także, że gorsze rezultaty są osiągane jeśli chodzi o zadania trudne lub takie, które wymagają opanowania pewnych umiejętności, których człowiek dopiero się uczy. Wówczas w obecności innych osób wypada on gorzej niż gdyby ich nie było.
Obecnie facylitacja społeczna oznacza wzmocnienie reakcji dominującej (mającej przewagę, prawdopodobnej), spowodowane obecnością innych.
Co ciekawe facylitacji społecznej podlegają także zwierzęta, a nawet owady np. karaluchy.
BIBLIOGRAFIA
1. Myers, D. G. 2003. Psychologia społeczna. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
