A. N. Oppenheim
Kwestionariusze, wywiady, pomiary postaw
Praca A. N. Oppenheima pt. Kwestionariusze, wywiady, pomiary postaw jest jednym z najlepszych, o ile nie najlepszym, podręcznikiem dotyczącym sporządzania kwestionariusza ankiety lub wywiadu, jaki zdarzyło mi się czytać. Jej autor przez wiele lat wykładał studentom zasady prowadzenia badań sondażowych, a jego doświadczenie w przekazywaniu wiedzy znajduje odzwierciedlenie w tej książce.
Oppenheim w przedmowie przekonuje nas, że nie jest to pozycja dla osób, którym wydaje się, że minimum zdrowego rozsądku wystarczy do napisania dobrego kwestionariusza. To podejście jest bardzo słuszne, a także ostrzega przed niebezpieczeństwem, gdy za budowę kwestionariuszy biorą się osoby do tego nieuprawnione, które nie dysponują odpowiednią wiedzą.
W stosunku do poprzedniego wydania, wprowadzono kilka poprawek: „nowe są dwa rozdziały o planowaniu badań i prób, dwa o wywiadach, po jednym o planowaniu kwestionariusza, o analizie statystycznej oraz o badaniach pilotażowych. Specjalne ćwiczenia powinny pomóc w praktycznym opanowaniu materiału”. Nie jest to jednak publikacja nowa, wydano ją w 2004 r., ale informacje nie uległy dezaktualizacji, a także nadal można ją bez problemu kupić.
Książka składa się z piętnastu rozdziałów. Pierwszy z nich stanowi wprowadzenie do planowania badań sondażowych. Kolejne dwa pomogą w przygotowaniu sondaży analitycznych i sondaży opisowych. W rozdziale czwartym dość barwnie opisano zastosowanie badań pilotażowych. Rozdział piąty dotyczy wywiadu o charakterze eksploracyjnym (tzn. pogłębionego, swobodnego) i jesteśmy w nim przekonywani, że aby go przeprowadzić, trzeba mieć ku temu stosowne umiejętności i predyspozycje. Następny rozdział to opis wywiadu standaryzowanego. Podczas omawiania kwestii wywiadu autor określa jakie są różnice pomiędzy wywiadem standaryzowanym, a pogłębionym i w jakim stadium procesu badawczego użyć każdego z nich.
Od rozdziału siódmego skoncentrowano się na budowie kwestionariusza. Rozdziały dotyczą: projektowania kwestionariusza, formułowania pytań, pomiaru postaw i opinii oraz konstruowania stwierdzeń dotyczących postaw, ich skalowania. W rozdziale dwunastym autor prezentuje zalety metod projekcyjnych w badaniu postaw, dzięki którym można niekiedy spojrzeć głębiej w świadomość respondenta niż za pomocą skal. Rozdział trzynasty dotyczy alternatywnych metod zbierania danych (m.in. wykorzystując dyferencjał semantyczny i macierze pojęć, rangowanie, socjometrię). Ostatnie dwa rozdziały dotyczą przetwarzania i analizy danych. Na końcu każdego rozdziału znajduje się spis literatury zalecanej z podziałem na polskojęzyczną i anglojęzyczną.
Książka sama w sobie wygląda niepozornie. Na pierwszy rzut oka pomyślałam, że będzie to lektura trudna i nużąca. Jednak już pierwszy rozdział przekonał mnie, jak bardzo się mylę. Język jakim posługuje się autor jest przyjazny czytelnikowi, a styl wypowiedzi charakteryzuje się lekkością (nie mylić ze spoufalaniem się z czytelnikiem). Struktura tekstu może z początku odpychać, ponieważ pomimo podziału na podrozdziały, mamy do czynienia z jednolitym ciągiem tekstu. Liczne przykłady wzbogacają jednak lekturę i sprawiają się, że książkę czyta się z przyjemnością.
Kwestionariusze, wywiady, pomiary postaw to pozycja, którą powinien mieć na swojej półce każdy socjolog, a także dobrze się z nią zapoznać. Szczególnie można ją polecić studentom i doktorantom socjologii, ale również bardziej doświadczeni badacze i wykładowcy, którzy się jeszcze z nią nie zapoznali, znajdą coś dla siebie. Nie jest to może podręcznik dzięki któremu szybko docierasz do potrzebnych informacji, ale naprawdę warto poświęcić więcej czasu, aby się z nim zapoznać, ponieważ wiedza, którą uzyskasz jest tego warta. Oprócz socjologów przyda się on także badaczom rynku, psychologom społecznym oraz wszystkim osobom, które muszą przygotować kwestionariusz, a są już dostatecznie świadome, że nie wystarczy do tego zdrowy rozsądek, lecz potrzebna jest usystematyzowana wiedza.
Redakcja strony
Komentarz do wpisu “A. N. Oppenheim. Kwestionariusze, wywiady, pomiary postaw”