Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego

Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego – według Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (art. 2) jest to opis kwalifikacji zdobywanych w polskim systemie szkolnictwa wyższego przez określenie efektów kształcenia.

Są one narzędziem służącym do opisu i klasyfikowania kwalifikacji ze względu na poziomy osiągnięć scharakteryzowane wedle przyjętych w danym kraju zestawów kryteriów mających jednak jasne odniesienia do ram europejskich (por. Konarzewska-Gubała 2010: 6).

Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego to „(…) zrozumiały w kontekście krajowym i międzynarodowym opis kwalifikacji zdobywanych w systemie szkolnictwa wyższego w danym kraju. W powyższym sformułowaniu słowo 'kwalifikacja’ jest rozumiane jako tytuł, stopień itp., utożsamiany z odpowiadającym mu dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem, wydawanym po zakończeniu pewnego etapu kształcenia na poziomie wyższym. Dokument taki, wydawany przez uprawnioną instytucję (uczelnię) poświadcza osiągnięcie określonych efektów kształcenia” (Kraśniewski 2011: 10).

Innymi słowy Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego to szczególna metoda opisu kształcenia. Charakteryzuje się się dwoma cechami: (1) opisy są sformułowane w języku efektów kształcenia, co znaczy że przedstawiają wymagania, jakim powinien sprostać student po ukończeniu nauki w ramach danego cyklu kształcenia; (2) opisy pozwalają za pomocą wspólnego europejskiego systemu na dokonywanie porównań dyplomów uzyskiwanych w różnych uczelniach na terenie Europy (por. Chmielecka i in. 2010: 7).

Podczas prac nad Krajowymi Ramami Kwalifikacji w Polsce ustalono, że (Kraśniewski 2011: 10):

  • efekty kształcenia są opisane w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych;
  • studenci zdobywają kwalifikacje na trzech poziomach (studia I, II i III stopnia) i w dwóch profilach (profilu ogólnoakademickim lub profilu praktycznym).

Socjologia zaliczana jest w gronie wielu innych nauk (m.in. politologii, ekonomii, europeistyki, stosunków międzynarodowych, dziennikarstwa i komunikacji społecznej) do nauk społecznych. Wielość dyscyplin naukowych jakie obejmuje ta kategoria powoduje, że opisy kształcenia dla nauk społecznych są dosyć ogólne, jednak muszą także podkreślać specyfikę tego obszaru (por. Chmielecka i in. 2010: 34).

Opis efektów kształcenia w obszarze nauk społecznych możesz przeczytać w publikacji „Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego”.

BIBLIOGRAFIA

  1. Chmielecka, E., Z. Marciniak i A. Kraśniewski. 2010. Krajowe ramy kwalifikacji dla polskiego szkolnictwa wyższego. W: Autonomia programowa uczelni. Ramy kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego. E. Chmielecka (red.). Warszawa: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
  2. Konarzewska-Gubała, E. 2010. Obszar nauk społecznych w KRK: budowa programów kształcenia, http://www.nauka.gov.pl (29.01.2012).
  3. Kraśniewski, A. 2011. Jak przygotowywać programy kształcenia zgodnie z wymaganiami Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego? Warszawa: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
  4. Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Dz.U. 2005 nr 164 poz. 1365. http://isap.sejm.gov.pl (29.01.2012).
Pin It

Komentowanie zakończone.