„Lalka” Bolesława Prusa to powieść, która była publikowana w formie odcinków w latach osiemdziesiątych dziewiętnastego wieku w dzienniku – Kurierze Codziennym. Książka została wydana w 1989 roku.

Lalka – opracowanie

Przygotowując streszczenie Lalki nie można zapomnieć, że traktuje o społeczeństwie dziewiętnastego wieku, u którego nastrój budowany na wartościach pozytywizmu i wiara w ideę pracy u podstaw przeżywały kryzys. W „Lalce” przedstawione zostały różniące się od siebie warstwy społeczne, od arystokracji do ludzi żyjących w biedzie. To również historia o skomplikowanej relacji, o miłości Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej. Stanisław Wokulski i Izabela Łęcka mieli zgoła odmienny światopogląd i osobowość. Ona  – wyniosła i przyzwyczajona do uprzywilejowanego traktowania. On – ambitny i pracowity. W powieści Prusa pokazali swoją historią jak miłość potrafiła omamić nawet rozsądną zdawałoby się i twardo stąpającą po ziemi osobę.

Lalka – ciekawostki

Ze społeczno- obyczajową powieścią „Lalka” wiąże się kilka ciekawych anegdot.

Bolesław Prus

Zaczynając od samego autora, należy wiedzieć, że Bolesław Prus nie jest prawdziwym imieniem i nazwiskiem pisarza. Jego prawdziwe imię i nazwisko to Aleksander Głowacki. Aleksander Głowacki urodził się w 1847 roku w Hrubieszowie i większość życia spędził w Warszawie. Jako szesnastolatek walczył podczas Powstania Styczniowego. Jego ostatnim adresem była bardzo dobrze znana w stolicy ulica Wilcza. Głowacki umarł niespodziewanie wskutek zapaści. Jest pochowany na warszawskich Powązkach. Zgodnie ze sporządzonym przez niego testamentem, większość dóbr po Głowackim odziedziczyła jego żona, Oktawia.

Tytuł powieści Lalka

Początkowo, powieść „Lalka” wcale miała się tak nie nazywać. Prus planował nazwać swoje działo „Trzy Pokolenia” sugerując za pośrednictwem tytułu odniesienie do postaci Rzeckiego, Ochockiego oraz Wokulskiego. Tytuł jaki znamy czyli „Lalka” to z kolei odniesienie do procesu o kradzież lalki, jaki faktycznie miał miejsce w Wiedniu. Poruszył on Prusa na tyle, że na kanwie silnych odczuć i inspiracji jakie mu one przyniosły zadecydował się na takie zatytułowanie swojego dzieła. Bolesław Prus nigdy nie potwierdził podejrzeń, że słowo lalka odnosiło się do postaci Izabeli Łęckiej.

Lalka symbolicznie obecna w Warszawie. Powieść topograficzna

„Lalka” nazywana bywa powieścią topograficzną, ponieważ Bolesław Prus bardzo dokładnie opisywał w swoim dziele Warszawę. Dzięki temu, wspomniane miasto również do dziś odnosi się pewnymi symbolami do „Lalki” Prusa.

W Warszawie, jedna z kamienic przy Krakowskim Przedmieściu (Krakowskie Przedmieście 4) nosi tablicę z napisem odnoszącym się do Wokulskiego.

W Warszawie, w 2012 roku zainicjowano organizowane spacery po Krakowskim Przedmieściu, trasą głównych bohaterów „Lalki”. To na Krakowskim Przedmieściu znajdował się sklep Wokulskiego, a w Teatrze Wielkim po raz pierwszy Wokulski zobaczył Izabelę Łęcką. Punktów związanych z powieścią Aleksandra Głowackiego jest aż dwadzieścia pięć.

Lalka w kinematografii

„Lalka” doczekała się ekranizacji po raz pierwszy w 1968 roku. Reżyserem był wówczas Wojciech Has, a główne role odegrali, między innymi, Beata Tyszkiewicz jako Izabela Łęcka, Mariusz Dmochowski jako Stanisław Wokulski czy Tadeusz Fijewski jako Rzecki. W rolę Ochockiego wcielił się Jan Machulski. Film został nakręcony w głównej mierze we Wrocławiu i wzięło w nim udział prawie jedenaście tysięcy aktorów i statystów.

Tłumaczenia Lalki

Powieść Prusa została przełożona na dwadzieścia trzy języki.

MS

Redakcja strony

www.mojasocjologia.pl