W 2012 roku nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego ukazała się książka Matta Briggsa, wykładowcy na wydziale Media and Curtural Studiem Uniwersytetu Walijskiego w Lampeter, zajmującego się wpływem programów telewizyjnych na kulturę i społeczeństwo, pt. „Telewizja i jej odbiorcy w życiu codziennym”. Jej przekładu dokonała Beata Radwan.
Autor już na samym początku książki dostrzega osobliwy status telewizji, która jest wszechobecna w życiu wielu ludzi na całym świecie. Zauważa, że jest ona przez odbiorców z jednej strony doceniana, jako źródło informacji, kultury, rozrywki, analiz czy plotek, z drugiej zaś strony ganiona za szkodliwe wpływy.
Matt Briggs stara się zbadać „zwyczajność telewizji”, określić charakter jej obecności w naszym życiu codziennym, przeanalizować, w jaki sposób telewizja kształtuje nasze postawy, przyczynia się do zaangażowania w kulturę, do kształtowania naszego poczucia obywatelskości.
Takie ujęcie problematyki telewizji i jej odbiorców wymaga zastosowania nowych metod analizy i Briggs to robi. Nie dokonuje rozróżnienia między badaniami odbioru a analizą tekstu, lecz ujmuje te problemy w ramy semiotyczne. Podczas swoich dociekań omawia kilka głównych doktryn i koncepcji kulturoznawstwa i medioznawstwa nawiązując do takich problemów jak: „etyka mediów” czy „globalizacja”. Zastanawia się nad wartością terminów takich jak: „zabawa” czy „zapowiedź”, jednocześnie rzucając nowe światło na dobrze znane terminy, mowa tutaj o „ideologii” czy „sferze publicznej”.
Istotnym atutem recenzowanej książki Matta Briggsa jest poruszenie w niej problemu tożsamości etnicznej i związanymi z nią aspektami odbioru rozmaitych programów telewizyjnych. Brakiem zaś fakt, że przytaczane wyniki badań dotyczą w większości odbiorców anglojęzycznych, co sprawia, że pominięty został kulturowy, związany z językiem kontekst.
Komu i do czego może przydać się lektura książki Briggsa, co może ona wnieść na polski grunt? Otóż „Telewizja i jej odbiorcy w życiu codziennym” jest pozycją, która może okazać się przydatna dla socjologów, kulturoznawców, medioznawców, jak również polonistów czy antropologów. Książka Briggsa, z uwagi na poruszony w niej aspekt etyczny mediów, może także zainteresować i przynieść nowe, oryginalne rozwiązania tym, których interesuje etyka, psychologia czy filozofia.
Choć nie wszystkie obszary telewizji i jej odbiorców zostały w recenzowanej książce opracowane w sposób wyczerpujący, to jednak jest to pozycja warta polecenia z uwagi na poruszenie wielu interesujących zagadnień z zakresu badań nad mediami i ich rolą w życiu społecznym.
