Włodzimierz Wesołowski
Koncepcje polityki
Pozycja „Koncepcje polityki” należy do dziedziny politologii, jednak polityka jest w niej rozpatrywana jako system myśli i działań wnikający głęboko w stosunki międzyludzkie. W wielu przedstawionych tutaj ideach polityki dwa aspekty życia ludzkiego: polityczny i społeczny, są tak bardzo zintegrowane i tam mocno się przenikają, iż niepodobna myśleć o nich osobno – napisał we wprowadzeniu prof. Włodzimierz Wesołowski pod redakcją którego książka została napisana.
Pomysł na tę publikację powstał w Zakładzie Teorii Polityki Collegium Civitas. Następnie uzyskał wsparcie Instytutu Studiów Politycznych PAN i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Ostatecznie ukazała się ona w 2009 r. nakładem Wydawnictwa Naukowego SCHOLAR. Napisana została przez dwunastu autorów, wśród których znajdują się politologowie, filozofowie i socjologowie, ze stopniem naukowych co najmniej doktora.
„Koncepcje polityki” to dzieło stricte teoretyczne, dotyczące myśli politycznej i społecznej. Prezentowane są poglądy wybitnych przedstawicieli świata nauki, którzy zbudowali bardzo różnorodne paradygmaty myślenia o polityce, chociaż byli kształtowani przez tą samą cywilizację europejską.
Książkę podzielono na trzy części. Warta uwagi jest również, prezentowana już na pierwszych stronach, definicja polityki sformułowana przez prof. Wesołowskiego. Według niej sedno polityki tkwi we wszystkich przejawach chęci i woli odziaływania na organy władzy państwowej. Definicję tą uzupełniają zjawiska z pograniczna polityki (tzw. „polityczność”) i zjawiska ukryte.
Pierwsza z części „Koncepcji polityki” zatytułowana jest „Szerokie nurty”. Odnosi się do liberalizmu, republikanizmu i społecznej nauki Kościoła. Poszczególne teksty stanowią przekrój poglądów wybranych myślicieli, obejmujących prezentowane zagadnienia.
Druga część pt. „Wybitni twórcy” zawiera omówienie dorobku naukowego: Niccolò Machiavellego, Immanuela Kanta, Georga Hegla, Carla Schmitta, Sigmunda Freuda, Hannah Arendt. Wybór właśnie tych teoretyków jest motywowany przez to, że ich dorobek został już zamknięty.
Ostatnia część nawiązuje do tematów istotnych dla zwykłego człowieka, takich jak: rewolucja widziana z perspektywy m.in. Karola Marksa, czy funkcjonowanie państwa według Maxa Webera. W tym ostatnim przypadku, dość interesująco przedstawia się próba skonstruowania czterech podtypów przywództwa charyzmatycznego, mająca na celu rozszerzenie teorii Webera. Włodzimierz Wesołowski, autor tego rozdziału, wyróżnia: charyzmę wojenną, charyzmę narodową, charyzmę reformatorską i charyzmę rewolucyjną. Stanowić one mają przejście od ogólnie opisanego przez Webera typu do konkretu, możliwego do umieszczenia w historycznych realiach.
Książka została napisana zrozumiałym i dość przyjaznym czytelnikowi językiem. Autorzy potrafią zainteresować czytającego prezentowaną tematyką. Wydaje się, że miał na to również wpływ taki a nie inny dobór twórców, których przemyślenia są opracowane (np. nie każdy szukałby teorii politycznej u Freuda). Bardzo pomocny dla korzystających z pozycji będzie indeks nazwisk zamieszczony na końcu, gdzie można szybko sprawdzić w których miejscach napisano o wybranej osobie.
Adresatami publikacji są studenci i doktoranci przygotowujący referaty seminaryjne, prace magisterskie i doktorskie, a także osoby zainteresowane polityką. Ponadto prof. Wesołowski, jak sam przyznaje we wprowadzeniu, byłby usatysfakcjonowany gdyby z książki „Koncepcje polityki” skorzystali także zawodowi politycy.
. Koncepcje polityki){kind=link}