Wielu rodziców, czy dziadków emanuje niezwykłą duma, kiedy ich dziecko emocjonalnie i rozwojowo wyprzedza swoich rówieśników. Przejawy dużo większej empatii, bystrość, która trudno zauważyć u dzieci w podobnym wieku, czy zadawanie pytań, których raczej jeszcze nie zadają rówieśnicy mogą świadczyć o wysokiej wrażliwości naszego malca. Kim jednak są dzieci wwo, jak z nimi postępować i gdzie kierować ewentualne pytania?
- Wysoko wrażliwe dziecko – ogólna charakterystyka
- Dziecko o wysokiej wrażliwości – jak pomóc dziecku z WWO?
Wysoko wrażliwe dziecko – ogólna charakterystyka
Wysoko wrażliwe dzieci stanowią sporą część naszego społeczeństwa. Ich główną cechą charakterystyczną jest dużo silniejsze odczuwanie emocji, uczuć i bodźców. To właśnie dlatego często mylone są z „maminsynkami”, czy dziećmi, które nie do końca poradzą sobie w dorosłym życiu, jeśli będą dalej przejawiać tego typu zachowania. Nic bardziej mylnego. WWO, czyli wysoka nadwrażliwość nie jest ani patologia, ani żadnego rodzaju zaburzeniem. Może jednak niekiedy sprawiać trudności podczas budowania relacji w grupie i poza nią.
Na szczęście czasy, kiedy nie do końca zdawaliśmy sobie sprawę z tego, jak działa psychika małego człowieka i zmuszeni byliśmy działać intuicyjnie szufladkują niektóre zachowania dawno odeszły w zapomnienie, a do dyspozycji mamy szereg badań, publikacji naukowych i opracowań, które pomagają nam zrozumieć niezwykły świat małego człowieka.
Dziecko o wysokiej wrażliwości – jak pomóc dziecku z WWO?
Jak wspominaliśmy wysoko rozwinięta wrażliwość u dziecka sama w sobie nie jest problemem, jednak może skutecznie utrudniać prawidłowe funkcjonowanie, rozumienie świata i akceptację samego siebie. Rolą rodziców i opiekunów jest wysłuchanie swojego malca, zrozumienie jego potrzeb, okazywanie pełnego wsparcia, oraz co najważniejsze budowanie silnego poczucia własnej wartości, oraz samoakceptacji. Odpowiednio wspierane dziecko już od najmłodszych lat może wyrosnąć na pełnowartościową osobę, która będzie wnosić wiele wartości do otaczającego społeczeństwa zarówno w sferze rodzinnej, jak i zawodowej.
Zdarza się jednak, że zbyt mocno rozbudowana sfera emocjonalna i analizowanie wszelkiej krytyki oraz niepowodzeń nadmiernie wypływa na młodego człowieka. Taka sytuacja może być sygnałem do konieczności skorzystania z pomocy psychologa, który pomoże zrozumieć potrzeby dziecka oraz uporać mu się z nagromadzonym stresem związanym z ciągłym odczuwaniem bodźców. Odpowiednio poprowadzona terapia może nauczyć nieletniego i opiekunów wypracować mechanizmy, które pomogą zwalczyć stres i odczuwane niepowodzenia.
